'Eigenlijk ben ik altijd op zoek naar eenvoud'

Marike Andeweg (1978) studeerde Industrieel Product Ontwerpen aan de Haagse Hogeschool. Ze begon haar professionele loopbaan als productontwikkelaar bij Pastoe, was eigenaar en oprichter van badkamerlabel Not Only White en ontwerpt in opdracht voor merken als Design on Stock, EYYE en Exsta. Haar werk werd bekroond met onder andere de iF Product Design- en Red Dot Design Award. 

Haar vrije werk en designkunst exposeert ze in galeries (Simone Jansen, Noordwijk) en beurzen in binnen- en buitenland (BIG ART, Collectible New York, Lake Como Design Festival).

Net als de Aikon Lounge ’13 zich doorontwikkelde naar de Aikon Lounge ’24, groeide de oorspronkelijke ontwerper van de bank, Marike Andeweg, uit van designer naar kunstenaar, en maker van collectible design. Zelf ziet Andeweg een kruisbestuiving.

In het begin van je carrière ontwierp je Solo, een waskom als een sculptuur. Geen doorsnee ontwerp, alleen al mooi om naar te kijken.

‘Ik was geïnspireerd door een zeilboot en ranke vazen. Als kind werd ik al gefascineerd door de relatie tussen objecten en mensen. Waarom voel je je tot iets aangetrokken? Die vraag houdt me nog steeds bezig.’

Ken je het antwoord inmiddels?

‘Een goed object raakt je, ook al kun je het misschien niet onder woorden brengen. Het roept een herinnering op, een – bewust of onbewust – verlangen. Een voorwerp kan niet praten, maar het communiceert wel. De aantrekkingskracht zit in de emotie die het losmaakt.’

Wat bepaalt je koers?

‘Eigenlijk ben ik altijd op zoek naar eenvoud en verfijning. De balans tussen materialen, vormen, lijnen en verhoudingen. Als alles klopt, ervaar je rust en harmonie.’

Onderschatten mensen de betekenis van iets moois?

‘We lijken soms te vergeten dat een prettige omgeving veel bijdraagt aan ons welzijn en geluksgevoel. Wat dat betreft bestaat er overlap tussen de manier waarop iemand een intrigerend kunstwerk beleeft en een interieur dat bij hem of haar past.’

Er zijn natuurlijk ook verschillen.

‘Bij een toegepast ontwerp komen gebruiksgemak, comfort en functionaliteit op de eerste plaats. Als je naar kunst kijkt, hoop je vooral dat een gevoelige snaar wordt geraakt.’

In je vrije werk speel je onder andere met papier, glas en textiel. Series als Rhythm, Tulle en Moon Phase komen rechtstreeks voort uit materiaalexperimenten. Dat zou je de benadering van een ontwerper kunnen noemen.

‘Tulle is begonnen als een onderzoek naar de werking van een industriële techniek om meerdere gekleurde lagen tussen glas te lamineren. Het eindresultaat is bijvoorbeeld te gebruiken als decoratief
wandpaneel. Maar met een onderstel wordt het ineens een speelse designtafel. Omgekeerd is er ook een kruisbestuiving, want de vrije benadering beïnvloedt mijn toegepaste werk. Neem wastafel Fuse. Vanuit de eenvoudige vorm van rechte en gekromde lijnen neem ik de vrijheid uit de band te springen. Bij de Fuse Bicolori gebruik ik het neutrale basisontwerp als canvas voor twee sprankelende kleuren.’

Op je website omschrijf je ‘bijzondere momenten van zijn’ op te zoeken. En dat kan dan in de vorm van kunst, collectible design of…

‘… een meubel om op te zitten. Uiteindelijk komt de creativiteit uit dezelfde bron en probeer je de kijker of gebruiker te overtuigen. Waarom is de Wishbone Chair uit 1950 nog steeds zo geliefd? Behalve een fantastische stoel heeft ontwerper Hans Wegner ook een verleidelijke vorm en een krachtig beeld gecreëerd.’

Een designicoon.

Lachend: ‘Inderdaad! En dat was ook de inzet voor de Aikon Lounge, met een naam die meteen een knipoog is. Door het modulaire karakter heb je als gebruiker zelf invloed op het beeld en hoe je de bank
gebruikt. Eigenlijk probeer ik altijd rust en ontspanning te creëren. Of dat nou samen op de bank is, of wanneer je even stil wordt van een kunstwerk bóven de bank.’